Mimo że do świąt pozostało jeszcze kilka dni, w szkole już odczuwamy niezwykłą, ciepłą i radosną atmosferę zbliżającego się okresu Bożego Narodzenia. W środę, 17 grudnia cała społeczność szkolna spotkała się, aby tradycyjnie wspólnie przypomnieć sobie tajemnicę Narodzin Bożego Syna. Uczniowie klas IV oraz VI przygotowali pod kierunkiem p. Moniki Dźwierzyńskiej i p. Renaty Kątnik jasełka na motywach ,,Betlejem polskiego” L. Rydla. Był Herod, śmierć, diabeł. Byli pasterze, Trzej Królowie i anioły. Były kolędy, pastorałki. Był wreszcie mały Jezus, który znów się narodził w naszych sercach jako ten, który wnosi w życie człowieka pokój i miłość. Tego też sobie i wszystkich ludziom życzyli mali aktorzy, z wielkim przejęciem i zaangażowaniem wcielając się w swoje niełatwe przecież role.

Bardzo dziękujemy wszystkim, którzy pomagali nam w zorganizowaniu naszego bożonarodzeniowego przedsięwzięcia, szczególnie panu Piotrowi Kuźniarowi, który zadbał o oprawę techniczną, a także pani Madzi Dudek za pięknego anioła.

Myślimy, że warto w tym momencie, w przeddzień Wigilii i Bożego Narodzenia przypomnieć sobie słowa Matki Teresy z Kalkuty:

Zaw­sze, ilek­roć uśmie­chasz się do swo­jego bra­ta i wy­ciągasz do niego ręce, jest Boże Narodze­nie. Zaw­sze, kiedy mil­kniesz, aby wysłuchać, jest Boże Na­rodze­nie. Zaw­sze, kiedy rezyg­nu­jesz z za­sad, które jak żelaz­na obręcz ucis­kają ludzi w ich sa­mot­ności, jest Boże Narodzenie. Zaw­sze, kiedy da­jesz od­ro­binę nadziei, tym, którzy są przytłocze­ni ciężarem fizyczne­go, mo­ral­ne­go i ducho­wego ubóstwa, jest Boże Na­rodze­nie. Zaw­sze, kiedy rozpoznajesz w po­korze, jak bar­dzo zni­kome są Two­je możli­wości i jak wiel­ka jest Two­ja słabość, jest Boże Na­rodze­nie. Zaw­sze, ilek­roć poz­wo­lisz, by Bóg po­kochał in­nych przez Ciebie, zaw­sze wte­dy, jest Boże Na­rodze­nie.

Wesołych Świąt!

Monika Dźwierzyńska i Renata Kątnik