Rozmawiaj z dzieckiem na temat możliwości, jakie daje Internet, ale wskaż również na potencjalne zagrożenia (np. uzależnienie od Internetu, gier, cyberprzemoc, hejt, nękanie, przemoc psychiczna, wykorzystanie wizerunku, zdjęć, publikacji (i ich przeróbka), seksting, treści o charakterze patologicznym, wyłudzenia, uwodzenia (ryzyko wykorzystania seksualnego), pornografia, cyberseks, obraźliwe komentarze na portalach społecznościowych, kłamstwa, nieznajomość intencji osób poznanych za pośrednictwem Internetu).

1. Zwróć uwagę dziecku, że jego działania w sieci nie są bezkarne, w przypadku stosowania przez niego cyberprzemocy może ponieść on odpowiedzialność karną.
2. Naucz dziecko ograniczonego zaufania do osób poznanych w Internecie.
3. Wskaż dziecku konieczność selekcji i weryfikacji treści zamieszczonych w Internecie (szczególnie w obecnej sytuacji, gdzie jesteśmy zasypywani lawiną mniej lub bardziej wiarygodnych wiadomości dotyczących pandemii koronawirusa – niech dziecko ma dostęp do informacji (bardziej boimy się tego, czego nie znamy, więc odcięcie od informacji może nasilić niepokój), ale należy go uwrażliwić, że nie wszystkie dane są prawdziwe – selekcja informacji; warto również, aby dziecko nie spędzało zbyt dużo czasu na poszukiwaniu informacji na ten temat – ustalić np. godzinę dziennie.
4. Śledź aktywność swojego dziecka na portalach społecznościowych, zwracaj uwagę, jakie treści udostępnia, lubi, do jakich grup należy – jeśli coś wzbudzi Twój niepokój, porozmawiaj z nim, wskaż na swoją troskę i wyjaśnij własne obawy z tym związane.
5. Bliskie relacje i pozytywna komunikacja rodzic-dziecko sprzyja także temu, że rodzic w sposób naturalny ma większy wgląd w to, co dziecko robi w sieci.
6. Obserwuj reakcje dziecka podczas korzystania z Internetu, jeśli coś wzbudzi Twój niepokój, porozmawiaj z nim.
7. Jeśli zaobserwujesz lub otrzymasz od dziecka informacje o nielegalnych lub szkodliwych treściach, zgłaszaj to do odpowiednich organów.